دوره دو جنگ فراجهانی شاهد کاهش شدید درفعالیتهای آبیاری بوده است که به طوراساسی به رشد زیاد تولید کشاورزی کمک کرده است که انسانیت را قادرمیسازد تا جمعیت دوبرابرش را تغذیه کند. هرچند تمایزی باید بین کمک مثبت کلی آبیاری وآبرسانی به قابلیت تولید کشاورزی و رفاه اقتصادی و مقدارمهمی از تخصیص نادرست سوء اداره منابعی که با توسعه آبیاری همراه بوده اند صورت بگیرد. هرچند دربسیاری ازموارد منابع آبرسانی بیش ازحد توسعه یافته اند. همچنین سرمایه بیش ازحد خرج شده است و هزینه های مهمی برحسب فقدان اکوسیستم ،انقراض گونه های ماهی و آلودگی منابع آبرسانی بیش ازحد پرداخت شده است.این فصل دیدگاهی اقتصادی را درمورد کمک منابع آبیاری وآبرسانی به توسعه کشاورزی گذشته و مدیریت آینده منابع آبرسانی فراهم میکند.

کارایی مصرف آب تحت تاثیر تصمیماتی صورت گرفته در بسیاری ازسطوح قرارگرفته است . ما دراین فصل بی کفایتی هایی که میتواند درسطوح مختلف مدیریت آبرسانی رخ دهد را تحلیل میکنیم. ما ابتدا با بحث کردن مصرف آب آبیاری توسط فردی شروع میکنیم وازاینرو به اهمیت مدیریت آبرسانی منطقه ای می پردازیم. ما ازاینرو اهمیت ملاحظات پویادرمورد آینده و نقش مدیریت بین منطقه ای را مورد بحث قرارمیدهیم. با هم این بخش هاچاچوبی اقتصادی رابرای طرح کردن سازمانهای آبرسانی و خط مشی هایی برای افزایش دادن تخصیص منابع آبرسانی و جلوگیری کردن ازبی کفایتی فعلی درسیستم های منبع آبرسانی ارائه میکنند. دومین قسمت فصل عطفیوهزینه هایی که ازطریق پروژه های آبرسانی وآبیاری کشاورزی درکشورهای درحال توسعه تحقق یافته اند را مرورمیکند. معدودی از ارزیابی های یکپارچه شده عملی درمورد این پروژه ها وجود دارد ، ازاینرو ما قطعات را به هم پیوست میدهیم و اطلاعات را با بحث های مفهومی ترکیب میکنیم.

1- مرور : قرن قبلی شاهد رشد بی سابقه ای درپروژه های آبیاری درسطحی جهانی بوده است . استفاده از آبیاری چاه لوله ای هزینه استفاده کردن ازآب های زیرزمینی را کاهش داده است و کمک رسانی مخزن ها وکانال های بزرگ برای رسیدن به ایمنی غذا مورد استفاده قرارگرفته است . زمین آبیاری شده درسرتاسر جهان از50 میلیون هکتار در1900 به 267 میلیون هکتار درامروز افزایش داشته است که اکثر این افزایش درکشورهای درحال توسعه است .درحال حاضر 75 درصد اززمین زیر کشت درکشورهای درحال توسعه است . آبیاری مقدارزمین زیرکشت و محصولات زمین کشت فعلی را افزایش داده است. جدول 1 رشد درمناطق آبیاری شده جهانی را دردهه های اخیر نشان میدهد. برخی مناطق همچون آسیا به طورزیادی ازآبیاری سود کردند . کشورهایی با بزرگترین مناطق درآبیاری چین و هند و ایالات متحده هستند که به طورهمسانی شامل نیمی اززمین آبیاری شده جهان میباشند. دیگر مناطق همچون آفریقا زمین زیر کشت کمی دارند. جهان کلی نشان دهنده افزایش زیادی درزمین آبیاری شده است که تقریباً دریک چارچوب زمانی 3 ساله دوبرابر میشوند. به علاوه جدول یک درصد زمین دروشده قابل کشت آبیاری شده را نشان میدهد. این درصد به طورمهمی بین مناطق تغییر میکند. به طورمثال در1995 ، آسیا 32.4 درصد اززمین کشت کلی تحت آبیاری را دارد درحالی که درآفریقا آن تنها 6.1 درصد بود . همچنین بعضی ازکشورها چون ایالات متحده وچین سهم زمین قابل کشتشان را درآبیاری داشتند که نسبتاً بین 1965 و 1995 ثابت باقی ماند درحالی که درهند این درصد تقریباً دوبرابر شده است . درحالی که زمین کمی درآبیاری دربرخی مناطق جهان همچون آفریقا وجود دارد ، دربعضی ازموارد مقدارمهمی زمین آبیاری شده بالقوه وجود دارد. جدول 2 عامل بالقوه رابرای زمین آبیاری شده درآفریقا و آسیا و آمریکای جنوبی نشان میدهد. یک مورد جالب برای مشاهده این است که نسبت واقعی به عامل بالقوه زمین آبیاری شده درآسیا بیشتراز آفریقا و آمریکای جنوبی است. یک نتیجه گیری که ما میتوانیم ازاین جدول بکنیم این است که توسعه آینده وسعت زمین به جریب آبیاری شده درآسیا محدود است ،‌ اما عامل بالقوه مهمی دردیگر مناطق درحال توسعه جهان وجود دارد. هرچند توزیع عامل بالقوه زمین آبیاری شده یک مقدار تغییر قابل ملاحظه دارد. این تغییر درآفریقا و پیامدهایش برای توسعه و ایمنی غذایی به طورجزئی تر درrosegrant و perez بحث شده است . یک نگرانی مهم برای آینده منبع محدود آب شیرین است . سالهای اخیر شاهد کاهش درتعداد پروژه های آبرسانی ایجاد شده درجهان به علت نگرانی های محیطی وهزینه ای بوده است .اکثر مناطقی که محل های خوبی برای پروژه های آبریانی هستند قبلاً توسعه یافته بودند وبیشتردرمورد اثرات منفی محیطی ساخت سدهای بزرگ و سیستم های آبیاری بد مدیریت شده شناخته شده است . شواهد این تغییر میتواند درپروژه های سرمایه گذاری شده توسط بانک جهانی مشاهده شود. درآنجا تغییری ازتوسعه پروژه های جدید آبیاری با افزایش تسهیلات آبیاری فعلی وجود داشته است. نمونه ای ازاین نوع پروژه رقابت ذخیره کردن آب درمنطقه دریای آرال است . منابع آبرسانی به طور یکنواخت دراطراف جهان توزیع نشده اند و مناطق خشک به داشتن تضادهایی درمورد منابع آبرسانی ادامه میدهند. به علاوه رشدجمعیت درکشورهای درحال توسعه پیش بینی شده است که تقاضای کلی برای غذا را درقرن آینده افزایش میدهد. آنهایی که درکشورهای درحال توسعه هستند محصولات گوشتی بیشتری میخورند و درنتیجه تقاضارابرای محصولات غله ای به عنوان تغذیه دام افزایش میدهند. تخمیناتی توسط IFPRI نشان میدهد که برای برآورده کردن تقاضادر2020 ، تولید جهانی محصولات غله ای باید 40درصد بیش ازسطوح 1995 افزایش داشته باشد. مدیریت بهتر سیستم های آبرسانی فعلی همراه با استفاده ازفن آوری های آبیاری موثرتر دردهه های آینده ضروری است . ازاینرو این فصل هم کارایی سیستم های آبیاری درگذشته را وهم مسیر اصلاح سیستم آبرسانی را برای آینده معرفی میکند.

2- ابعاد چندگانه مدیریت آبرسانی : کارایی مصرف آب تحت تاثیرتصمیماتی درچندین سطح مدیریت قرارمیگیرد. نمودار زیر نشان میدهد که چه انتخاباتی درهرسطح ازمدیریت صورت گرفته است و چگونه این سطوح مختلف به هم ارتباط دارند. سئوالات لیست شده به معنی لیست کامل و جامعی نیستند اما بعضی ازانتخابات صورت گرفته در هرسطح و انتخاباتی که برکارایی سیستم کامل آبرسانی تاثیرمیگذارد به تصویر میکشد . درانتخاب کردن طرح سیستم بهینه استفاده کردن ازروش القایی پسرو و پایه ریزی کردن طرح سیستم براساس واکنشهای پیش بینی شده درسطوح منطقه وزراعی مهم است .

نمودار ص 9 :

نمودار 1- سطوح چندگانه مدیریت سیستم آبرسانی :

1- مدیریت آبرسانی درسطح زراعی : انتخابها : 1- تخصیص زمین – چند جریب برای هرمحصول اختصاص داده شده است ؟2- آبیاری : آیا باید محصولات آبیاری شوند یا خیر ؟ 3- چه نوع سیستم آبرسانی ( سنتی یامدرن ) باید مورد استفاده قراربگیرد ؟

واگذاری منطقه ای : انتخاب ها : 1- آب چگونه باید بین ناحیه ها اختصاص داده شود ؟ 2- چه مقدار درزمینه نگه داری ساختار انتقال سرمایه گذاری میشود ؟‌3- چگونه آب باید برای مصرف کنندگان مختلف قیمت گذاری شود ؟

64 ص

آبیاری سطحی

توضیح :

آبیاری سطحی که گروه بزرگی از روشهای آبیاری که آب بوسیله نیروی ثقل برزمین توزیع می‌شود وابسته است. آب بطور کلی در نقطه بالایی یا درلبه بالایی مزرعه وجود دارد اجازه داده می‌شود که توسط جریان بالادست سطح مزرعه را بپوشاند.

تأثیر یکنواختی آب آبیاری که به یکنواختی خاک بالا دست، کیفیت تسطیح، توپوگرافی زمین ، و کنترل اندازه‌های بین جوژیچه ها نفوذیری خاک و مدت زمانی کارایی ،بستگی دارد.

یک تعریف ار روش آبیاری سطحی این است که خاک به عنوان یک عامل انتقال دهنده‌ برخلاف (یک لوله یا مسبر هوا در آبیاری بارانی ) می باشد. خاک همچنین عمق نفوذ در زمان را کنترل می‌کند. (برخلاف میزان کارایی که توسط قطره‌چکان با آبپاش کنترل شده است) با وجود این، نفوذپری و خصوصیات پیشروی مزرعه آبیاری شده سطحی با زمان تغییر می‌کند، و آن را برای پیش‌بینی و پیشنهاد مدیریت‌‌ها غیرممکن می سازد.) آبیاری که توسط مدیریت مزرعه کنترل می شود ، برای آبیاری سطحی نسبت به سیستم‌های مکانیزه که با مدیریتهای پیچیده تجهیز و طراحی شده ‌اند بسیار مهم تر است.

روشهای آبیاری سطحی به 2 گروه کلی تقسیم می‌شوند:

آب حرکتی و دریاچه‌ای(pond)و غرقابی

آب حرکتی احتیاج به مقدار رواناب برای اطمینان از کفایت نفوذ د رانتهای پایینی مزرعه دارد. سیستم‌های جریان برگشتی آب اضافی که اغلب مورد نیاز هستند، توسط قانون در مقابل رواناب از مزرعه ها ممنوع شده‌اند.

آنها همچنین لوازم باارزشی برای کاهش کارگران و افزایش یکنواختی فراهم می‌آورند در صورتی که به درستی طراحی شده باشند . جد.ول 1-3 لیستی از روشهای آبیاری سطحی که دراین فصل شرح داده می‌شود را توضیح داده است.

انواع روشهای آبیاری سطحی

کرت:

آبیاری کرتی یک نوع روش غرقاب آبیاری است که آب را در زمین‌های مسطح که توسط دیواره‌هایی محصور شده است بکار می برد (شکل 1-3) . سطح خاک همیشه غرقاب نگه داشته می شود. . روانابی وجود ندارد زیرا آب در سطح آنقدر نگه داشته می شود که نفود کند. مناطقی که بارندگی دارند باید توسط زهکشیهایی که آب اضافی را خارج می کنند مود حمایت قرار گیرند.

آبیاری کرتی با نامهای مختلفی شناخته می شوند، مانند level border , chech flaod- chech basin , check irr –dead - level irrو level – basin irr این روش از آبیاری می تواند برای محصولات ردیفی و زراعی استفاده شود، که اغلب قابل عوض شدن هستند، بابسته صاف و پهن . همچنین برای درختان و باغ مو نیز استفاده می شود. میزان نفوذ در خاک باید با هرکرت یکسان باشد همانگونه که یکنواختی نفوذ بسیار حساس به تغییرات میزان نفوذ است که تنها لازم نیست که مستطیلی یا مستقیم باشند و دیواره‌ها لازم نیست که دائمی باشند ، تحت یک مدیریت خوب، حجم قابل تعیینی از آب می تواند به سرعت به کرت تخلیه شود.

1-3 tabale

تغییرات این روش شامل بستر گیاهی و صاف کرت می باشد. (جویچه‌ها و کانالها) محصولاتی که با موفقیت رشد کرده‌اند کرتهای تسطیح شده، تقریبا نامحدودند بجز مواردی که به خاک بستگی دارد. بستر کرتها بطور معمول برای محصولات ردیفی که حتما باید از آب گرفتگی اجتناب شود، استفاده می شود، با زمانی که عملکرد پایین برای شرایط بحرانی مورد نیاز است. بسترهای باریک و سخت یا بسترهای پهن اغلب برای محصولاتی چون سبزیجات ، خربزه ، پنبه، غلات، سیب‌زمینی، چغندرقند و بسیاری دیگر از محصولات ردیفی استفاده می شود.

کرتهای صاف مناسب ترین برای زراعت و محصولات ردیفی که به آب رفتگی برای مدت کم حساس نیستند ، می باشد. محصولات زراعی مانند یونجه ، گندم، نورگوم، پنبه و ... معمولا با این روش آبیاری می شوند. این گیاهان به خذف عناصر نمک و مشکلات شوری و سادگی کاربرد آبیاری سنگین کمک می کنند. محصولات باغی و باغستان مو، می تواند روی بسترها کشف شود. بستر کرت آبیاری بندی محصولات ردیفی که نیاز به کنترل رطوبت در داخل بسترها دارد مناسب است. برای مثال، بسترهای تسطیح شده به راحتی می توانند بطور یکنواخت مرطوب شوند و جوانه بزنند که ممکن است با روش جویچه ها بسیار سخت باشند. با وجود این اگر کرتها بسیار بزرگ باشند. میزان جریان زیادی در فاز پیشروی باید وارد شود که ممکن است ، باعث آبرفتگی محصولات و یا دانه ها شود.

57 ص

مقدمه:

 تمامی جانوران زنده اعم از انسان و گیاه و یا جانوران همواره در‌طول دورة زندگی ‌خویش نیازمند به آب است و حیات بدون وجود آن غیرممکن است. آب مایع حیات و لازمه‌‌ زندگی‌است.

 یک گیاه علفی سریع‌الرشد عمدتاً از آب تشکیل‌شده‌است و محتوی آب گیاه بین 70 تا‌90 درصد‌می‌باشد که بسته به سن گیاه، گونه گیاه، بافت گیاه موردنظر و محیط متفاوت است. 

بنابه دلایل زیر می‌توان فهمید که آب برای بسیاری از فعالیتهای گیاهی لازم‌است:

اول آنکه حلاّ ل‌ بوده و محیطی مناسب برای واکنش‌های شیمیائی فراهم‌می‌نماید.

دوم آنکه محیط مناسب برای انتقال موادآلی و معدنی می‌باشد.

سوم‌آنکه محیطی مناسب است که موجب تورم سلول‌های گیاهی‌می‌شود. آماس باعث بزرگ‌شدن سلول، ساختارگیاه و شکل‌گیری آن می‌گردد.

چهارم آنکه باعث آبگیری و خنثی‌سازی بار الکتریکی روی مولکولهای کلوئیدی می‌شود.

دیگر آنکه ماده خام فتوسنتزی فرآیندهای هیدرولتیکی و سایر واکنش‌های گیاهی را تشکیل‌می‌دهد[1].

باید دانست که ریشة گیاه در خاکهای نسبتاً مرطوب نفوذ‌می‌کند در حالی که ساقه و برگها در محیط نسبتاً خشک رشد‌می‌نمایند. به همین خاطر است که آب از خاک به داخل گیاه نفوذ‌کرده و به اتمسفر برمی‌گردد که این امر در جهت کاهش انرژی پتانسیل صورت‌می‌گیرد.

رشد گیاه تابع وجود آب است بدین معنی که هر وقت آب محدود‌باشد رشد نیز کاهش‌می‌یابد ودر نتیجه عملکرد نیز کاهش‌می‌یابد. مقدار کاهش عملکرد متأثر از ژنوتیپ، شدت کمبود آب و مرحله نمو گیاه می‌باشد.

آب قابل استفاده در گیاه

ریشة گیاهان در خاک مرطوب رشدنموده و آب را تازمانی که پتانسیل آب خاک به یک حد بحرانی برسد از خاک می‌گیرند. آب قابل استفاده گیاه به آبی‌گفته‌می‌شود که آن مقدار از آبی که خاک می‌تواند از طریق ریشه گیاهان خارج‌گردد و یا تفاوت محتوی آب ظرفیت مزرعه و درصد پژمردگی دائم[2].

رطوبت قابل استفاده از خاک متأثر از خواص کلوئیدی خاک همچون سطح ویژة ذرات خاک می‌باشد.‌مثلاً یک خاک رُسی لومی حدود 20درصد وزن خود آب قابل استفاده‌دارد. درحالی که یک خاک دارای بافت سبکتر مانند یک خاک شنی ریز حدود 7درصد وزن خود آب قابل استفاده دارد. باید توجه‌کرد یک خاک دارای بافت شنی ریز کمتر از 8 سانتیمتر آب در هر متر عمق خاک نگهداری می‌کند در حالی که یک خاک با بافت رُسی لومی حدود 17 سانتیمتر آب قابل استفاده در هر متر عمق خاک نگهداری می‌کند.

50 ص

نیروهای محرک و تهدید ها

آب برای کشاورزی

حیطه وسیعی از آب تحلیل رفته و غیر تحلیل رفته استفاده شده درزیر بخش های کشاورزی مربوط به موارد محیطی، اقتصاد ی، اجتماعی برجسته و برخورد های حرفه ایی را می پوشاند، آب برای کشاورزی، آب حاکم استفاده شده از جریانات آبی برای آبیاری و آب باران و رطوبت خاک درجنگل ها و زمین های کشاورزی می باشد. تبخیر از بدنه های آب تازه و زمین های مرطوب برای زیست ستیزی و ماهی گیری دریائی و درون مرزی مهم

می باشد آبیاری از 70 درصد حجم های آبی مختصر جهانی (که در ; 800/6 همین شده است) استفاده می کند، درحالیکه استفاده کلی کشاورزی درحدود 90 درصد استفاده کلی آب روان و آب باران را (000/25 ). نشان می دهد. جدول درشکل 1 طبقات مختلفی از آب کشاورزی و استفاده شان را برای محصولات (آبیاری شده، باران خورده و زمین خشک) زیر بخشهای جنگی، ماهیگیری و دامها نشان می دهد .

مطالبات کشاورزی استفاده جاری از بارش باران، رطوبت خاک و آب های روان رابرای تولیدات کشاورزی نشان می دهد. این با مطالبات طرح ریزی شده ی کلی فرق می کند و شکاف سرمایه گذاری سریع و عظیم برای ذخایر آبی، گاهی اوقات با هنوان نا سازگاری و تناقض ذخیره ی آبی اشاره می شود. علاوه برهمه این ها، کشاورزی برای جمعیت جهانی تحت و ضعیت های آبیاری و بارانی ؛ خوراک و غذای مورد نیاز را تامین می کند (اپل گرن و کلهن، 2001).

دریک چشم انداز وسیعتر نه تنها اصلی ترین مصرف کننده ی آب میباشد بلکه فاکتور حیاتی شکل گیری بیوم های آب تازه و جهانی می باشد که قسمت الزامی خدمات اکو سیستم حافظ زیست را تشکیل می دهد. کشاورزی همچنین یک دلیل جایی و آلودگی منابع آب می باشد و همچنین چرخه غذایی را درمسیر های آب های و سیستم های آب خاک مختل می کند و آب غیر مفید و باارزش کمتری برای استفاده های آبی ارائه می دهد. کشاورزی اولین مرکزاقتصادی حافظ زیست قدیمی را ارائه داد که به طور0.75 نزدیک با ارزش های اصول و مقررات حرفه ای به خصوص و فرهنگی زمین و آب که برروی آن جوامع سنتی و قدیمی ساخته می شوند، اتصال داشت. استفاده آبی کشاورزی و صول مقررات حرفه ای موضوع گسترده و وسیعی را تشکیل می دهد که ماورای تولید غذا، تولید ماکزیمم، صلا حیت

استفاده آب بهبود یافته و حفاظت از محیط زیست می رود. آب درکشاورزی به ملور گسترده با آبیاری رابطه دارد. انقطاب بستر و افزایش درتولید غذای جهانی از، 1960 تا، 1980حیطه مهمی براساس بسط وگسترش در حیطه آبیاری جهانی از 140 میلیون هکتار با 240 هکتار، بود.

250 میلیون هکتار منطقه آبیاری شده وجود دارد که تقریبا 0.75 آن درکشور های درحال توسعه و چهار کشور، چین، هند، ایالات متحده آمریکا و پاکستان، شامل نصف زمین های آبیاری شده جهان می باشند.

شکل 1: جدول استفاده های آبی درکشاورزی و تاثیراتش.

2-1- جمعیت و غذا :

آب برای تولید کشاورزی ضروری می باشد و ارتباط آن با امنیت غذایی و موارد جمعیتی اغلب در دسترسی آبی و کمیابی آبی با منابع آبی معین توزیع شده روی جمعیت درحال افزایش، منعکس می شود. با عنوان یک پیامد چشم اندازهای اصول و مقررات حرفه ای از آب در کشاورزی به طور نزدیک با بحث malthuian روی جمعیت،‌کمیابی آبی ناسازگاری ها مربوط شده است. رشد جمعیت جهان ادامه خواهد داشت، اگر چه در میزان های کاهشی (شکل 2) می باشد و تا سال 2050 به جمعیت حدود 9 بیلیون می سازد. به طور کلی رشد اساسا در جمعیت انبوه کشور های در حال پیشرفت با کاهش جزیی در جمعیت در کشور های پیشرفته اتفاق خواهد افتاد.

شکل (2) : رشد جمعیت طرح شده.

27 ص

اهمیت اقتصادی:

لارو مگس زیتون با تغذیه از گوشت میوه، باعث ریزش میوه ها قبل از برداشت، کاهش کیفیت روغن زیتون و ورود قارچهای پاتوژن از محل سوراخ ورودی لاروها شده که اسیدیته داخل میوه ها به میزان دو تا چهار برابر افزایش می یابد. نوع خسارت بستگی به نوع واریته میوه دارد. اگر میوه ها از واریته های کنسروی باشد تمام میوه آسیب می بیند و بازار پسندی محصول به واسطه خسارت مستقیم لاروها از بین می رود. یک لارو 150-50 میلی گرم از گوشت میوه را بسته به رقم میوه مورد مصرف قرار می دهد.

ریزش میوه ها با افزایش وزن و میزان روغن در میوه های باقی مانده تا حد زیادی جبران می شود. همچنین اگر لاروها در اوایل دوره زندگی بمیرند با وجود علائم سوراخ شدگی، میوه می تواند به رشد طبیعی خود ادامه دهد.

20 ص

کاهش محصول توسط مگس زیتون در ایتالیا حدود 38 درصد تولید در بین سالهای 55-1953 و حدود 19 درصد در طی سالهای 76-1974 تخمین زده می شود. همچنین در یوگسلاوی کاهش محصول 30 درصد و در سوریه 25 درصد بوده است. در یونان اگر مبارزه شیمیایی صورت نگیرد، خسارت گاهی به 40-30 درصد نیز می رسد ولی اقدامات شیمیایی خسارت را در حدود 5 درصد نگهداشته است.

یکی دیگر از مهمترین مواردی که در مورد این مگس وجود دارد انتقال باکتری مولد گال زیتون Pseudomonas savastanoi است.

اهمیت قرنطینه ای:

این گونه به میوه های سایر جنسها به جز Olea حمله نمی کند و بنابراین تنها به میوه زیتون به صورت اقتصادی خسارت می زند. به خاطر اینکه این گونه درتمام کشورهای زیتون خیز اروپا دیده می شود بنابراین نمی تواند دارای اهمیت قرنطینه ای در این مناطق باشد. البته احتمال رشد آفت در سایر میوه ها وجود دارد. این گونه با توجه به افزایش سطح زیر کشت زیتون در ایران و آلودگی تقریبا تمام کشورهای زیتون خیز همسایه به این مگس از اهمیت دوچندان برخوردار است.

میزبانها:

در شرایط آزمایشگاهی مگس زیتون روی کلیه گیاهان خانواده Oleaceae تخمگذاری و رشد می نماید. در طبیعت فعالیت تخمگذاری و تغذیه لارو آفت تنها محدود به میوه های جنس Olea spp. ، وحشی و زراعی است ولی مراحل دیگر زندگی شامل تغذیه بالغین و جفتگیری ممکن است روی سایر گیاهان اتفاق افتد.

مناطق انتشار:

این گونه در تمام کشورهای زیتون خیز حاشیه دریای مدیترانه وجود دارد و در سمت شرق تا هندوستان و در سمت غرب تا جزایر قناری مشاهده می شود. این آفت در مناطقی که میوه زیتون بومی نیست و زیتون به عنوان یگ گیاه جدید معرفی می شود (آمریکای جنوبی و مرکزی، کالیفرنیا، آریزونا، مکزیک، السالوادور و امریکای جنوبی،آرژانتین، شیلی، پرو، اروگوئه، آسیای مرکزی(چین) و استرالیا) هنوز گزارش نشده است.

اروپا: کرواسی، شوروی سابق، روسیه، یونان، ایتالیا، مالت، پرتغال، اسپانیا، سوئیس، فرانسه و یوگسلاوی

آسیا: قبرس، گرجستان، آذربایجان، ارمنستان، هند، اسرائیل، اردن ، لبنان، پاکستان سوریه و ترکیه

آفریقا: الجزایر، آنگولا، مصر، اریتره، اتیوپی، کنیا، لیبی ، مراکش، آفریقای جنوبی، سودان و تونس